Wat een glaasje wijn laat zien...
Ach, waarachtig charmant leven,
Zo ordinair van instinct,
Doch zo lieflijk als bijproduct.
Ik hier, om alles in mij te geven,
Snappend dat ik zijn, de ziel verlinkt,
Alles is nonsens, ik ben verrukt!!!
Zo ordinair van instinct,
Doch zo lieflijk als bijproduct.
Ik hier, om alles in mij te geven,
Snappend dat ik zijn, de ziel verlinkt,
Alles is nonsens, ik ben verrukt!!!
Reacties op dit gedicht
| Fata Morgana: | Maandag, augustus 01, 2005 22:33 |
| Ik staar in glas rosé en zie het ook,proost Fata. | |
| Dirk Hermans: | Maandag, augustus 01, 2005 21:05 |
| kort maar indrukwekkend groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermillion | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||