Onwetendheid
Ik zie niet meer
De kleuren die ik eens
Heb gekleurd
Ik hoor niet meer
De eens mooie klanken
En woorden sterven
In mijn gehuil
Ik ruik niet meer
De geuren van geluk
Enkel van de
Bittere tranen die
Blijven stromen
Ik voel niet meer
De zachte strelingen
Van lieve woorden
En tedere gebaren
De dood toewuiven
En sterven in
Onwetendheid
De kleuren die ik eens
Heb gekleurd
Ik hoor niet meer
De eens mooie klanken
En woorden sterven
In mijn gehuil
Ik ruik niet meer
De geuren van geluk
Enkel van de
Bittere tranen die
Blijven stromen
Ik voel niet meer
De zachte strelingen
Van lieve woorden
En tedere gebaren
De dood toewuiven
En sterven in
Onwetendheid
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Dinsdag, augustus 02, 2005 13:24 |
| toch moet je die lieve woorden toelaten, zo kun je niet leven! anders ga je der aan kapot! laat de leuke dingen de gewone dingen weer toe in je leven! en dan zal je weer beter voelen! Liefs, |
|
| m@rcel: | Maandag, augustus 01, 2005 13:11 |
| stilmakend mooi verwoord Knuff m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Black-Tears- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||