dichtlust
In deze nacht is mijn dichtlust verkracht,
met een enkel woord,
stierf zij een roemloze dood;
mijn hele dichter-zijn wordt ontmanteld,
en allerlei wegen bewandeld,
om het gestolen woord terug te halen,
en in jouw geest te verdwalen.
Ik heb je lief,zo lief,
klinkt het in mijn verre herinnering,
en ben plots gulzig naar het echte leven.
Dit leven,mijn leven,het duurt nog maar even,
en binnensluipt de opslorpende gedachte,
over de vergankelijkheid van jouw en mijn leven.
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Woensdag, augustus 03, 2005 22:31 |
| Knap geschreven liefs / knuff |
|
| sunset: | Woensdag, augustus 03, 2005 21:19 |
| Wohw! Heel graag gelezen dit. Liefs en avondknuf / sunset |
|
| kriekske: | Woensdag, augustus 03, 2005 15:30 |
| graag gelezen... | |
| de nifter: | Woensdag, augustus 03, 2005 12:33 |
| ja maarrrrrrr daar kun je toch ook over dichten? zie boven ;) | |
| m@rcel: | Woensdag, augustus 03, 2005 01:04 |
| Heel mooi geschreven Slaap lekker m@rcel |
|
