Roodkapje.
Laatst liep ik in een heel stil woud
In het zachte mos vleide ik mij te rusten
En als ik wakker word, dacht ik stout,
Voel ik reeds de engelen die mij kusten.
Ik zie ze reeds met hun bonte kleuren
Ze dansen alle in driekwarts maat,
Naast mij bloemen die heerlijk geuren,
Eén maakt er zelfs een mooie spagaat.
Samen zingen ze ook nog een canon
Dat ging door tot de avond viel,
De maan fungerend als lampion
Alle engelen, gekleed in schaars textiel.
Een engel kwam toen op mijn schouder,
Zei lieveling kom toch met mij mee.
Ik weet je bent al wel wat ouder,
Daarom gaan we samen op de canapé.
Toen het bronstig hart, bij haar en mij
Met de diepste verlangens, kun je wel stellen,
Stond daar Roodkapje en vroeg zij:
Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen?
2-8-2005
| sunset: | Woensdag, augustus 03, 2005 20:24 |
| Hahahahaha ... Je droomde het einde overduidelijk (voor jou en ons) verkeerd ;=). Leuk. En met een glimlach gelezen. Liefs / sunset |
|
| Niniki: | Woensdag, augustus 03, 2005 12:59 |
| hihihi, ik zie het voor me. Je hebt toch rare dromen, hoor. hihi knuffie Nini |
|
| hiljaa: | Woensdag, augustus 03, 2005 11:30 |
| formitastisch! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lia : | Woensdag, augustus 03, 2005 11:12 |
| hahahahaha... gewéldig.. | |
| remie: | Woensdag, augustus 03, 2005 10:51 |
| hihihihi geweldig., met een lach gelezen...liefs Remie | |
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||