Als een roos
Als een roos nog gezeten in de knop,
beschermend, boven in de top.
Kijk ik met weemoed naar de struik,
wetend dat het knopje snel ontluikt.
Als een roos open gaat,
lijkt het net of mijn hart anders slaat.
Omringt door dat warme gevoel,
lijkt alles ineens niet meer zo koel.
Als een roos op verwelken staat,
is het net of het tij keren gaat.
Kijk ik ernaar met leden ogen,
mijn roosje is niet meer opgetogen.