Op een dag kwam ik je uit het niets tegen.
Bij vrienden thuis.
Ik was een beetje verlegen.
Op een moment werd het al snel pluis.
Er werd veel gelachen.
We staarde naar elkaar.
Dagen erna ben je nog steeds in mijn gedachten.
Bij jou wil ik nog niet weg met jou ben ik nog niet klaar.
Op msn vertelde jij me dat je me wou helpen.
Dat je mijn angst wou verdrijven.
Jij wilt mijn pijn weg werpem.
En je zei zacht ik wil bij jou blijven.
We begonnen als vrienden en niet meer.
Maar ik krijg je niet uit mijn gedachten.
Mijn hart doet nog wel zeer.
En ik wil niet op je blijven wachten.
Ik wil bij jou zijn voor de rest van mijn leven.
Ik wil tegen je kunne zegge dat ik van je hou.
Ik wil de hoop daarin niet opgeven.
Ik wil bij jou zijn ja alleen maar bij jou.
Waneer zal ik je weer zien.
Wanneer wordt onze liefde nu aan elkaar verklaart.
Ik wil bij jou zijn bovendien.
Maar wanneer zien we elkaar?
Ik kan en wil niet meer wachten.
Bij jou wil ik alleen nog maar zijn.
Jij blijft voor altijd bij mijn in mijn gedachten.
Met jou ken ik leven zonder pijn.