Bedrogen
*.~·Bedrogen·~.*
mijn handen proberen
woorden te bedekken
zodat ik ze niet hoef te lezen
woorden die ik ooit eens
heb geschreven,
woorden die uit mijn mond kwamen,
ik wil ze niet meer kennen,
ik wil dat ze weg gaan,
ik realiseer me dat
het bedrog was,
dat alles waar ik in geloofde,
nu weg is gevallen,
en de weg naar boven
is lang,
ik ben nog niet klaar
die weg te gaan,
ik ben te moe
om te klimmen,
de pijn binnen in mij
is te zwaar om te dragen,
en ik weet geen weg meer uit.
27-07-2005
*.~·Liefs·~.*
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Donderdag, augustus 04, 2005 23:28 |
| volhouden hoor, want de zon gaat voor jou ook schijnen Heel mooi verwoord Knuffie m@rcel |
|
| Henk Knibbeler: | Donderdag, augustus 04, 2005 22:59 |
| het was een kaartenhuis, weet je nog? en je hebt nog zoveel te bieden en stukjes om van te sterven kom, trek een regenbui naar beneden en laat de zon op! liefs, Henk. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Visje | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||