8 trappen lang
8 trappen lang
maar ik weet nog goed hoe snel jij boven naar boven kwam
ik durfden je niet binnen te laten
want ik wist zeker dat je me dan dood zou maken
je shreeuwden en was zo kwaad
je was echt tot alles in staat
ik wilden met me kindje in de kast gaan zitten
maar die zag dat echt niet zitten
ik zocht een plekje waar we veilig konden zijn
maar jij wilden in je wiegje want dat vondt je toch zo fijn
ik heb je daar toen maar lekker neer gelegd
maar toen gebeurden het echt
je trapten de deur in duizend stukken
en sleurden me mee de huiskamer in
mijn pen kan niet shrijven wat daar is gebeurd
maar pas toen het voorbij was kwam de politie aan met veel gezeur
ik was zo bang ik kon niks zeggen
gelukkig moest ik het ook niet uitleggen
want jij lulden ze weer om de tafel en deed ineens heel aardig tegen mij
totdat ze weg waren begon je weer
ik weet nog wat ik dacht
ik dacht ik kan niet meer
want zo ging het nou elke keer
maar ik weet nog goed hoe snel jij boven naar boven kwam
ik durfden je niet binnen te laten
want ik wist zeker dat je me dan dood zou maken
je shreeuwden en was zo kwaad
je was echt tot alles in staat
ik wilden met me kindje in de kast gaan zitten
maar die zag dat echt niet zitten
ik zocht een plekje waar we veilig konden zijn
maar jij wilden in je wiegje want dat vondt je toch zo fijn
ik heb je daar toen maar lekker neer gelegd
maar toen gebeurden het echt
je trapten de deur in duizend stukken
en sleurden me mee de huiskamer in
mijn pen kan niet shrijven wat daar is gebeurd
maar pas toen het voorbij was kwam de politie aan met veel gezeur
ik was zo bang ik kon niks zeggen
gelukkig moest ik het ook niet uitleggen
want jij lulden ze weer om de tafel en deed ineens heel aardig tegen mij
totdat ze weg waren begon je weer
ik weet nog wat ik dacht
ik dacht ik kan niet meer
want zo ging het nou elke keer
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, september 03, 2005 21:42 |
| altijd de dreiging, altijd de angst, altijd de vertwijfeling om een volgende onvoorziene dag, maar weiger altijd alleen dit te zijn, wees heilig met je kleine lach. hans |
|
| sil27: | Woensdag, augustus 10, 2005 23:29 |
| mop!!!!! ik schrik want zelf ik je vriendin schrik hier van maar mop dit laten we nooitttt!!!!!!! meer gebeuren dat is afgelopen we gaan er voor en ik zal je steunen waar ik kan love you moppie xxx | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, augustus 06, 2005 18:32 |
| moedig neergezet liefs Dirk |
|
| Henk Knibbeler: | Zaterdag, augustus 06, 2005 17:22 |
| je schrijft verlossende woorden voor jezelf Lisa, je bent sterk en gaat ervoor. dat straalt deze tekst uit, niet het negatieve, dat is te verafschuwen. hou je goed en...schrijf!! liefs, Henk. |
|
| Romi : | Zaterdag, augustus 06, 2005 13:39 |
| Slik..Meid, is het goed als ik je gewoon even een knuffel geef? *Knuff* Want hier zijn gewoon geen woorden voor... Sterkte Liefs X. Chelle |
|
| fiever: | Zaterdag, augustus 06, 2005 12:28 |
| Stilmakend en droef Hier ben ik even stil van liefs, fiever |
|
| sunset: | Zaterdag, augustus 06, 2005 12:15 |
| Delend, tonend. En zijn geen woorden voor. Elk geweld is verafschuwbaar. En zeker ook het meestal ongeweten huiselijk geweld. Liefs en warme knuf / sunset |
|
| Tom de Vries: | Zaterdag, augustus 06, 2005 12:11 |
| Niet leuk joh, al een aardige vriend gevonden? | |
| m@rcel: | Zaterdag, augustus 06, 2005 11:36 |
| Stilmakend... Liefs en knuff m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||