poezie leeft onder de mens
verslaat altijd weer een grens
ziet net dat beetje meer als wens
poezie beleeft het leven heel intens
de mooiste woorden komen tot leven
kleurijk als een bloem verweven
zoekt het stukje in je ziel
naar een spoor fragiel
en zend het dan suptiel
t,lijkt heel sprookjesachtig zacht en rein
woorden als poezie in het groot of klein
poezie leeft onder de mensen
verslaat telkens weer grensen
een poezie woorden zo helder en zo zuiver
dat je er van drinkt en huiver
iedere keer raakt het je kostbare vermogen
van een hart warmer dan staal
als poezie in een onbewogen
gevoel zijn mooie zijn vertaal
laat het ijzer smelten in zuiver klei
schrijft het op hout met de lekkerste gelei
klinkt de roep van een vogel net wat beter
en gaat de mens niet heen als een bedweter
06 08 2005 enja<eva>
Auteur: soulmates eva roelofsen | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 06 augustus 2005 | ||
Thema's: |