ik weet nog hoe het was...
het ligt in het verleden
maar weet nog hoe ’t was
het leven wat we deelden
geborgen achter glas
ik zie de oude foto’s
een tuin wat keurig toont
‘t huis van buiten prachtig
van binnen slecht bewoond
de mensen die we kenden
merkten niks van schijn
zij misten niet de warmte
ik wel, mij deed het pijn
te moe van moeten vragen
en niet meer te vermijden
afscheid van samen oud
een goede keus van beiden
het ligt in het verleden
maar weet nog hoe het was
nu mis ik alleen het huis nog
en de tuin die heerlijk was
maar weet nog hoe ’t was
het leven wat we deelden
geborgen achter glas
ik zie de oude foto’s
een tuin wat keurig toont
‘t huis van buiten prachtig
van binnen slecht bewoond
de mensen die we kenden
merkten niks van schijn
zij misten niet de warmte
ik wel, mij deed het pijn
te moe van moeten vragen
en niet meer te vermijden
afscheid van samen oud
een goede keus van beiden
het ligt in het verleden
maar weet nog hoe het was
nu mis ik alleen het huis nog
en de tuin die heerlijk was
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Donderdag, september 13, 2001 19:05 |
| waarom schrijf jij hier mijn levensverhaal cathje...of is het toeval...... liefs pramodah |
|
| Sheena: | Donderdag, september 13, 2001 18:10 |
| Maak jezelf een mooie tuin, vul hem met de diepgeurenste bloemen die je kan vinden, en laat de geur, het gevoel van missen ... verdrijven .... take care, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2001 | ||
| Thema's: | ||