Ik lees de dagen.
Ik lees alweer de dagen,
spaarzaam zo gekocht.
- zoals een meisje, eenzaam hopend
dat ‘t op vaders knie spelen mocht.-
Blijf ik stil verbazen
hoe weinig ik er heb,
terwijl tranen toch verschijnen
en zichzelf bebreien,
tot ’n nat gesponnen web.
Vergewis ik me maar
van woorden, eens
een keer gezegd
en overtuig je te vergeven
waarop jij je warme handen
om m’n schouders legt.
Reacties op dit gedicht
| -Rosa-: | Dinsdag, augustus 16, 2005 15:47 |
| Zeer mooi.Prachtig, eigenlijk! Hoogachtend |
|
| Conneke: | Zondag, augustus 07, 2005 12:18 |
| Super mooi! | |
| I, Lucifer: | Zondag, augustus 07, 2005 00:48 |
| Wauw.... schitterend! liefs, Luc. |
|
| Klaes: | Zondag, augustus 07, 2005 00:33 |
| Rakend mooi Groet/KLaes |
|
| MayadeBij*: | Zondag, augustus 07, 2005 00:31 |
| Hoi! Ik hou van jou!!! :) | |
| L.Bert: | Zondag, augustus 07, 2005 00:28 |
| Mooi. Ik bewonder de woordkeuze. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, augustus 07, 2005 00:23 |
| mooi neergezet groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||