de zon
De zon
De zon die schijnt, stralen op men gezicht
Dat warme gevoel, dat felle licht
Ik keek naar de lucht, de hemel zo blauw
Lekker rustig, zoals ik het wou
Ik sloot men ogen en zweefde omhoog
Ik voelde de wind, warm en droog
Ik ging naar de zon, dat prachtige ding
Ik strekte men hand, voor ze verging
Ik zweefde terug, weg van de zon
Terug naar het begin, waar het allemaal begon
Ik riep naar de zon, “wees niet verborgen”
Ze lachte en riep, “ik zie je morgen”.
De zon die schijnt, stralen op men gezicht
Dat warme gevoel, dat felle licht
Ik keek naar de lucht, de hemel zo blauw
Lekker rustig, zoals ik het wou
Ik sloot men ogen en zweefde omhoog
Ik voelde de wind, warm en droog
Ik ging naar de zon, dat prachtige ding
Ik strekte men hand, voor ze verging
Ik zweefde terug, weg van de zon
Terug naar het begin, waar het allemaal begon
Ik riep naar de zon, “wees niet verborgen”
Ze lachte en riep, “ik zie je morgen”.
Reacties op dit gedicht
| fragolina: | Maandag, augustus 08, 2005 16:24 |
| Jij bent degene die ik morgen zal zien.. Je warme lach om me heen... Vliegen tot bij de wolken... Eindeloos zweven in jouw armen... Verwarm me.. |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, augustus 07, 2005 14:03 |
| mooie stijl neergezet liefs Dirk |
|
| vulcana: | Zondag, augustus 07, 2005 13:35 |
| leuk xxx Vulcana xxx |
|
| FireFly: | Zondag, augustus 07, 2005 12:07 |
| Prachtig :D Niets is zo mooi als de zon, ze zou wat vaker mogen schijnen naar mijn mening ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: fragolino | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||