terug bij het begin..
Tranen willen weer stromen,
Hun eigen weg weer gaan,
De tijd kan het zich niet veroorloven,
Om nog maar eens stil te staan.
De geheelde wonden scheuren open,
De pijn verspreidt zich over mijn hart,
Zoveel helpende woorden,
Maar zonder enige kracht.
Vroegere littekens verdwijnen,
Nieuwe komen bij,
Stilaan begin ik weg te kwijnen,
Mijn leven is precies voorbij.
Ogen willen maar niet openen,
Ze willen het maar niet zien,
Het dringt niet tot hun door,
Ben je bang misschien?
Reacties op dit gedicht
| *me&tears*: | Zondag, augustus 07, 2005 16:35 |
| bang zijn mag huilen ook..maar weetje er lopen om je heen allemaal mooie engeltjes dii wel wilen helpen.. liefs |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, augustus 07, 2005 14:15 |
| je verdriet heel goed in woorden gebracht mooi verwoordt liefs Dirk | |
Over dit gedicht
| Auteur: littlemisssangel | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||