Wandel zicht
een kleine engel
plukt bloemetjes klein
amper vijf
danst door het veld
een beeld
zo vroeger
in deze
zo harde realiteit
heimwee naar dagen
dat dit kon
en mogelijk was
puur en zonder angst
namen hoef ik niet te geven
hun daden niet te noemen
de gruwels
en de nachtmerie van elke ma
angst
voor prinsesjes zo klein
onbevangen zonder pijn
ik wou dat ik werelds hoeder mocht zijn
ogen en armen kom ik te kort
en mijn woede zou ontembaar zijn
laten we samen waken
dat geen demon
hun ooit nog kan raken
***Wim****
| Fata Morgana: | Zondag, augustus 07, 2005 22:21 |
| Heerlijk geschreven dit, ook heerlijk verlangen dat je koestert, knuf Jolanda | |
| poky: | Zondag, augustus 07, 2005 16:08 |
| erg gevoelig gedicht maar heel mooi,poky | |
| remie: | Zondag, augustus 07, 2005 15:37 |
| als dat eens kon...jij mag waken....liefs Remie | |
| lommert: | Zondag, augustus 07, 2005 13:44 |
| zeer indrukwekkend gedicht willem |
|
| m@rcel: | Zondag, augustus 07, 2005 13:10 |
| Prachtig mooi geschreven liefs m@rcel |
|
| Black Bunny: | Zondag, augustus 07, 2005 12:58 |
| wow ^^ dit is echt heel mooi, heel sterk geschreven ^^ xxx mij |
|
| hiljaa: | Zondag, augustus 07, 2005 12:43 |
| WAUW....prachtig sterk geschreven! knifliefs--hiljaa-- |
|
| Auteur: Black Lord | ||
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||