Mijn moeder zei: het mag niet.
Maar stiekem deed ik het.
In die grote attractie gaan zitten,
waarvoor ik te klein was.

Toen ze niet keken,
was ik weggeslopen.
En een kaartje voor de mooiste,
attractie gaan kopen.

Toen mijn moeder me zag zitten,
had ze luid geroepen:
Daar zal jij voor boeten,
kleine vlerk.

Maar ik schudde van de angst.
Want de attractie begon in beweging te komen.
Het schreewen was niet meer van belang.
Want al die nare geluiden maakten,
me bang.

Toen ik eenmaal veilig op de grond stond.
Was ik in alle staten.
Mijn moeder lachte me uit.
En ik dacht: had ik het maar gelaten.