in deze tijd wordt het mensdom voorbereidt,
op een leven zonder zwaarmoedigheid,
de sferen worden lichter,
en ons leven minder zwaar,
eenieder voelt het nu al aan,
het kan alleen maar beter gaan.
de sloten op de deuren,
het leven gaat verkleuren,
en niets moet meer;
de sleutel op de mond verschijnt,
en tot in de morgenstond,
en nog daarna duurt het voort,
dat men het Woord hoort;
verdwijnt het met stille tred,
en vind zo zijn hemelbed.
hoe sterk is de eenzame fietser,
die door weer en wind blijft doorgaan,
totdat het Woord hem bevrijdt,
en hij aan de zwaartekracht van het leven bezwijkt.