Je lijkt nuchter als je voor me staat,
wel vermoeid,kringen rond de ogen,
ik probeer je te doorgronden
want je hebt al zo vaak gelogen.
Ik hou nu heus wel vol,zeg je
deze keer kan ik het echt wel aan,
ik wil je zo graag geloven,
hoop dat de strijd voorgoed is gedaan.
Maar ik ben bang,
bang voor wat morgen komen gaat,
voor de toekomst...
Voor wat ons nog te wachten staat.
En ik wil doorgaan,
zonder angst en vrees
ik wil weer hopen
maar ik ben zo bang
dat het weer verkeerd gaat lopen....