Alleen...
Waar is hij gebleven,
de liefde van je leven?
Of toch diegene waarvan je dacht,
je geliefde te zijn van duizend-en-één-nacht?
Vertrokken naar het verre zuiden,
met de spreekwoordelijke wind in de rug?
Of met de noorderzon verdwenen,
misschien zelfs een beetje op de vlucht?
Treur niet langer,
om wie uit je leventje “verdween”.
Soms ben je echt wel beter af,
“alleen”.
de liefde van je leven?
Of toch diegene waarvan je dacht,
je geliefde te zijn van duizend-en-één-nacht?
Vertrokken naar het verre zuiden,
met de spreekwoordelijke wind in de rug?
Of met de noorderzon verdwenen,
misschien zelfs een beetje op de vlucht?
Treur niet langer,
om wie uit je leventje “verdween”.
Soms ben je echt wel beter af,
“alleen”.
Reacties op dit gedicht
| Raira (Ria): | Maandag, augustus 08, 2005 17:31 |
| Zoooo...lang niet gelezen zeg maar weer met een mooi gedicht ben je er weer een rakend gedicht kan ik beter zeggen fijn je weer eens te lezen liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Eric Van Aelst | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||