Ik beleef je voor het eerst en zelfs
al was dit voor het laatst ik weet
dat dit voldoende extase is voor een lang gelukkig leven
in mijn al onwerkelijke fantasieën wist ik dat niks zo mooi kon zijn
bizarre werkelijkheid afgestemd op vochtige grond
tot aan de grond van je hart waar ik met blote voeten loop
ik willig mezelf tot bezinnen maar de realiteit heeft geen vat
op eeuwige liefde, want dat is het,
je kan zwijgen want hier behoren we voor altijd
altijd, die nu weelderige weilanden schetst aan onze voeten
en altijd veeg ik een rechte weg tot een zomerse roze avond.





Samen ademen we van dezelfde lucht
en fantaseren we over gedoofde sterren
ik wil zoveel zeggen maar de schoonheid
waant me tot stilte, zoals ik waad in deze realiteit
in de weet dat ik ooit wakker zal worden
daarom zwijg ik en laat mijn verbeelding schrijven.