Voelen (4) : (On-) Macht
Al die tijd
was ik ervan overtuigd
dat God
ontslag had genomen.
Ik bleef zoekend
veroordeling verwachten
maar kreeg telkens
de mildheid van mensen
mijn richting uitgestuurd.
Het vage woordje “pijn”
krijgt nu eindelijk
duidelijk naam,
verdriet wordt benoemd,
intens gedeeld,
serieus genomen
en krijgt hierdoor
over wie ik ben
iedere dag opnieuw
telkens een stukje
minder macht.
Reacties op dit gedicht
| eye witness: | Zondag, april 23, 2006 18:04 |
| mmm.... ja één van mn eerste gedichten...en achteraf lezend niet zo bijster mooi... maar ach...het gevoel is wel herkenbaar: net zoals jij hebt omschreven... http://www.gedichten-freaks.nl/toon.asp?num=330638 |
|
| eye witness: | Zondag, april 23, 2006 18:02 |
ik besef me ineens dat ik eens een dicht heb geschreven over onmacht.... ik zal het eens zoeken... |
|
| Gert: | Woensdag, januari 11, 2006 18:28 |
| Goed zo! | |
| L.Bert: | Dinsdag, augustus 09, 2005 23:28 |
| Mail me eens. Jouw email op deze site is verkeerd!! | |
| Hans Winter: | Dinsdag, augustus 09, 2005 21:02 |
| kijk, denk ik dat god zegt, zij draagt haar pijn aan je voor, je mag het namen mij herscheppen in mededogen, maak vandaar van haar alsnog wie ik dacht dat zij kan zijn. hans |
|
| druppeltje: | Dinsdag, augustus 09, 2005 16:38 |
| geluk en wonderen bestaan nog, vlot en mooi neergezet liefs |
|
| Maarten_bz: | Dinsdag, augustus 09, 2005 14:06 |
| Men krijgt niet altijd wat men verdient, daarvoor is er teveel leed op deze wereld. Gelukkig ervaren we soms erkenning en opheldering van het duistere dat ons overkwam. Niet langer hoef je vast te houden aan de schuldvraag, door het zoeken naar en wachten op veroordeling. Misschien was zelfs God machteloos bij het onrecht jou aangedaan. Laat dus menselijke mildheid je pijn zalven en verdriet in begrepen verbondenheid helen. Een zachte knuffel en strelende zoen, |
|
| Oorlam: | Dinsdag, augustus 09, 2005 13:50 |
| de mildheid der mensen: mooi en een gedicht in zich/op zich | |
| sunset: | Dinsdag, augustus 09, 2005 12:13 |
| Zo tonend, delend mooi. En ben blij. Voor jou. Liefs en mijn oprechte genegenheid / sunset |
|
| Just_Robin: | Dinsdag, augustus 09, 2005 11:23 |
| Heel erg mooi geschreven ana, en zeker waar.. Liefs! |
|
| Noalinne: | Dinsdag, augustus 09, 2005 11:06 |
| Mildheid dient rebellen niet altijd. But sometimes it works miracles. Knuffel ! Noalinne |
|
| hiljaa: | Dinsdag, augustus 09, 2005 08:19 |
| prachtig van je neergeschreven zeer voelend! we moeten vertrouwen blijven hebben vooral in ons zelf! knufliefs--hiljaa |
|
| Mathilde: | Dinsdag, augustus 09, 2005 08:07 |
| zo prachtig en herkenbaar! geweldig weer! kus, mathilde |
|
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, augustus 09, 2005 06:21 |
| Mooi.... Liefs Annemieke |
|
| Fata Morgana: | Dinsdag, augustus 09, 2005 01:06 |
| Poeh jij kunt delen.... heel intens en mooi, en nee dat neefje was er niet bij, mis hem trouwens nu ook heel erg, zal wel ergens zitten zeven, hahaha, tot hij schelp gevonden heeft, hoopt tante J, voor jou kus die over grenzen vliegt, warme Nederlandse knuffel van Fata. |
|
| Rien de Heer: | Dinsdag, augustus 09, 2005 01:03 |
| Mooi voelend gedicht en ja..verdriet moet elke dag een beetje slijten... Groetjes, Rien. |
|
| milamber: | Dinsdag, augustus 09, 2005 00:51 |
| =) een pracht.. groetjes kerwin |
|
| Renate-td-: | Dinsdag, augustus 09, 2005 00:49 |
| Krachtig en hoopvol geschreven, mooi, liefs, Renate |
|
| m@rcel: | Dinsdag, augustus 09, 2005 00:44 |
| En zo krijgt alles stukje bij beetje een plekje Heel mooi geschreven Slaap lekker m@rcel |
|
| Niniki: | Dinsdag, augustus 09, 2005 00:35 |
| Gelukkig maar..........eens komt het! Knuffie Niniki |
|
| Orphan Angel: | Dinsdag, augustus 09, 2005 00:28 |
| 't Leven loopt soms raar... maar gelukkig komen we geregeld op de juiste momenten de juiste mensen tegen op ons pad. Bedankt daarvoor! Erg hoopvol en doorvoelend vind ik dit mooie gedicht.... Heel veel liefs en een dikke knuffel! Orphan Angel |
|
| Raira (Ria): | Dinsdag, augustus 09, 2005 00:15 |
| en zo komt alles ooit op zijn plek de waarheid is zo gek nog niet alleen moeten we die eerst nog leren lezen ...voelen ...ervaren vanuit ons zelf liefs en trustenknuff Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ana (stacia) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||