Ik leef
Ik leef, ik leef
In duizend dromen
Verlangend naar
De mensen rondom mij
Ik maak me nog geen zorgen
Over de dag van morgen
En wat daarna zal komen
En ik pieker niet meer
over wat is geweest,
Want gister is voorbij
Vandaag,
heb ik je lief
Zoals je ligt
in 's werelds schoot
vandaag
nog meer dan gisteren
m'n aardse engelenkind
En ga ik morgen
Om één of andere reden
Plotseling dood
Dan kan ik zeggen
Dat ik
Met gans m'n hart
Jou heb bemind
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Dinsdag, augustus 09, 2005 21:21 |
| Man, ik ga een pr-plan voor je opstellen. Niet echt voor jou maar omdat zij die hier niet lezen echt iets missen. liefs ! ana |
|
| Innerchild: | Dinsdag, augustus 09, 2005 19:59 |
| Echt genietend van het nu ... dat zouden we meer moeten doen ! Mooi gedicht / Liefs / Innerchild |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 09, 2005 09:52 |
| Wetend warm mooi verwoord. Chapeau. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||