Jouw voetstap
Ik herken jouw voetstap in de gang
in het begin maakte hij mij bang.
Maar nu ik je stap beter ken
klinkt hij zeer vertrouwd en bekend.
Jouw stap stopt aan mijn deur
daarna volgt er geen getreur.
Angst voor eenzaamheid
maakt plaats voor een stuk zekerheid.
Je lacht
en je gelooft in je leven,
zonder al teveel schrik
voor wat de toekomst jou zal geven.
De drukte
neemt je in beslag.
Maar toch maak je tijd voor mensen
om wat zonnestralen te strooien.
Zo kunnen zij hun moeilijkheden
de deur uitgooien,
om samen met jou te leren geloven
in de dromen die toch nog bestaan.
Daar klinkt jouw voetstap weer,
zo herkenbaar
onuitwisbaarbaar
in de dagelijkse strijd.
Ooit gaan onze wegen moeten scheiden.
Zal ik onder het gemis
van je voetstap
niet moeten lijden?
in het begin maakte hij mij bang.
Maar nu ik je stap beter ken
klinkt hij zeer vertrouwd en bekend.
Jouw stap stopt aan mijn deur
daarna volgt er geen getreur.
Angst voor eenzaamheid
maakt plaats voor een stuk zekerheid.
Je lacht
en je gelooft in je leven,
zonder al teveel schrik
voor wat de toekomst jou zal geven.
De drukte
neemt je in beslag.
Maar toch maak je tijd voor mensen
om wat zonnestralen te strooien.
Zo kunnen zij hun moeilijkheden
de deur uitgooien,
om samen met jou te leren geloven
in de dromen die toch nog bestaan.
Daar klinkt jouw voetstap weer,
zo herkenbaar
onuitwisbaarbaar
in de dagelijkse strijd.
Ooit gaan onze wegen moeten scheiden.
Zal ik onder het gemis
van je voetstap
niet moeten lijden?
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Donderdag, augustus 11, 2005 20:57 |
| Je schrijft mooi, Cheeke ! Dit gedicht maar ook je anderen ... ik lees je graag ! Lieve groet / Innerchild |
|
| hiljaa: | Woensdag, augustus 10, 2005 09:08 |
| zeer mooi verwoord! prachtig voelend! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cheeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||