blij
Ik ben eindelijk weer eens blij
Ik sta met beiden voeten op de grond
Mijn handen nonchalant in mijn zij
Langzaam maar zeker is het geheeld, die grote wond
Ik zou er voor gaan vechten
Ja, dat had ik mezelf beloofd
Die diepe sneden in mijn hart stuk voor stuk dicht hechten
Geen gezeik meer aan mij hoofd
Nooit meer met een gebogen hoofd over straat lopen
Ik wil alles achter me laten, vrolijk verder gaan
Dus laten we maar hopen
Dat ik nu met een lach op mijn gezicht in het leven kan blijven staan
Ik sta met beiden voeten op de grond
Mijn handen nonchalant in mijn zij
Langzaam maar zeker is het geheeld, die grote wond
Ik zou er voor gaan vechten
Ja, dat had ik mezelf beloofd
Die diepe sneden in mijn hart stuk voor stuk dicht hechten
Geen gezeik meer aan mij hoofd
Nooit meer met een gebogen hoofd over straat lopen
Ik wil alles achter me laten, vrolijk verder gaan
Dus laten we maar hopen
Dat ik nu met een lach op mijn gezicht in het leven kan blijven staan
Reacties op dit gedicht
| AMBER DESPOTRA: | Woensdag, augustus 10, 2005 14:08 |
| glkkg! ga zo door! KUS! |
|
| Roos: | Woensdag, augustus 10, 2005 12:06 |
| Mooi geschreven! liefs roos |
|
| Raira (Ria): | Woensdag, augustus 10, 2005 10:39 |
| gaat je lukken hoor rechtop en jezelf waarderend kom je een heel eind knuffff Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: S@nne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||