levenszucht
levenszucht
ik werd veracht
nog zwaarder dan geslagen
was ik verslagen
zwart en stil
ik was vernederd
verdreven van geluk
en twijfelend
wat nu
geef me mijn leven weer terug
zonder genade ben ik als een
zinkend schip, verdwalend schaap
o, laat me nu toch leven
ik ben vertrapt
verstoten in onwetendheid
steeds zoekende
naar licht
ik ben verduisterd
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Woensdag, augustus 10, 2005 23:29 |
| Zelfs binnen fictie geef je voorbeeldig weer hoe het voelt. Jawel, weer een mooie. liefs ana |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 10, 2005 20:31 |
| mooi liefs Dirk |
|
| chocaatje: | Woensdag, augustus 10, 2005 16:51 |
| heel mooi geschreven. het lichtpuntje is er ook voor jou zoals m@rcel ookal zei. -x- | |
| winterklaas: | Woensdag, augustus 10, 2005 16:05 |
| prachtig beeldend, voelend, hunkerend, pijnlijk, waarheidsgetrouw, , , ach gewoon te goed....] uw slaaf. |
|
| Evi: | Woensdag, augustus 10, 2005 15:28 |
| ik zal de lamellen een sopen doen dan ;-).. liefs | |
| m@rcel: | Woensdag, augustus 10, 2005 13:42 |
| en toch schijnt dat lichtpuntje ook voor jou Liefs m@rcel |
|
| sunset: | Woensdag, augustus 10, 2005 12:19 |
| Ondanks het fictieve, heel voelbaar beeldend verwoord. Liefs en fijne dag / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Friedel | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||