DAT ene gebaar...
toen wij uit elkaar gingen voelde ik me bedroefd,
al onze herinneringen waren in mijn gedachten gegroefd
Ik bleef op je wachten wel vijf maanden lang...
het maakte me bang!
Ik dacht je nooit meer terug te krijgen
me woede bleef maar stijgen,
lag het aan mij...
had je iemand anders gevonden?
had je je met haar gebonden
of wist je het gewoon niet meer..
wat er bij ons fout ging iedere keer weer!
Ik had de moed opgegeven, ik kreeg je toch niet meer terug,
maar toen kwam er een brug....
tussen on in...dit was nog maar het begin
We belden en smsten...en uiteindelijk spraken we af,
Ik was blij ondanks het me toch een raar gevoel gaf
We waren weer bij elkaar!
allemaal door dat ene gebaar...
LIEFDE