Als een gieter
Een hart kan maar zo vaak breken
tot het alles vallen laat
zo is er toen al gebleken
dat het bij jou om een gieter gaat
Ik analyseer me hier de blubber
dus vergeef me mijn geheugen
maar volgens mij was het al te laat
toen je mij beschuldigde van een leugen
Hoe vaak ik ook heb gevraagd
als acht jarige om die pijn
heeft het bij jou nooit gedaagd
dat ik jouw gaten vuller niet kon zijn
Gebroken en vol wrok
liep ik uit jouw straat
ongeluk hield voor jou niet op
Groot zijn de gaten die jij achter laat.
Reacties op dit gedicht
| critic: | Vrijdag, augustus 26, 2005 00:09 |
| moge zij rusten in vrede | |
| Mathilde: | Woensdag, augustus 10, 2005 22:07 |
| uiteindelijk vulde ze dan toch het laatste gat... liefs, mathilde |
|
| Jan van Dord: | Woensdag, augustus 10, 2005 21:29 |
| Triest...maar mooigeschreven | |
| hiljaa: | Woensdag, augustus 10, 2005 21:15 |
| droef dit! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gunny | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||