In de maalstroom van het leven
in de maalstroom van het leven,
zien wij alles door de pletwals gaan,
en vergeten wij heel even,
dat wij ook als kenteken van ons leven,
door de aarde gaan;
doorheen al het streven,
ons door de aarde gegeven,
en de zelftucht maakt,
van deze levensklucht geen loze kreet,
ons levenloos hart,
tart later het lot,
ons opwekkend tot een nieuwe start,
in het huis van God.
Reacties op dit gedicht
| *~*look in my face*~*: | Donderdag, augustus 11, 2005 11:59 |
| w0nderlijk m0oi geschreven!! echt heel m0oi!! gr0etjes Tesse |
|
| Diane: | Donderdag, augustus 11, 2005 07:01 |
| Prachtig geschreven, liefs Diane | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, augustus 11, 2005 06:56 |
| heel mooi neergezet liefs Dirk |
|
| Niniki: | Donderdag, augustus 11, 2005 01:26 |
| heel mooi verwoord! knuffie Niniki |
|
| m@rcel: | Donderdag, augustus 11, 2005 01:00 |
| schitterend mooi geschreven Slaap lekker m@rcel |
|
| Godvader: | Donderdag, augustus 11, 2005 00:27 |
| weer lees ik een mooi filosofisch gedicht in idd het thema 'mystiek' gewikkeld... zeer goed geschreven... liefs... G. |
|
