Yskoude rillingen
Buiten bewustzijn
Was een gevolg van hevige pijn..
Steken putte alle kracht uit men lichaam..
Hevige schokken verdwenen niet,
Koude rillingen richtten mijn fijnste haartjes op..
Te laat was het om het te voorkomen
Woede laaide in me op
Door het bemerken van de blik bij mijn moeder
Ik vertoonde ook tekenen van angst.
Het besef van hier en nu verdween
Net of ik te dagdromen zat
Waren mijn gedachten leeg en ijskoud...
Geconcentreerd op mijn naam,
Gillend en met bevende stem
Zag ik terug het felle daglicht...
De helse schrik van het weer doorstaan hebben
Vermeden elk contact met mogelijke tranen.
Warmte wisselde mijn lichaamstemperatuur af..
Nog lang zal dit me in het geheugen blijven...
