Mijn fiets...
~MIJN FIETS~
Mijn fiets en ik zijn vrienden voor het leven,
wat ik ook van hem vraag, hij sputtert nooit tegen.
Een rustig ritje in de stad,
of haastig op pad.
Hij brengt mij waar ik wil zijn.
Vandaag leert hij mij vriendschap en waardering kennen,
ik ga hem eens lekker verwennen.
Ik poets hem tot dat hij glimt.
En zal hem eens lekker wassen,
en geef hem nieuwe tassen.
Dan mag hij een dagje rustig in het schuurtje staan,
en kunnen we er morgen weer tegenaan.
Als mijn beste vriend,
heeft hij dit verdiend.
Mijn fiets en ik zijn vrienden voor het leven,
wat ik ook van hem vraag, hij sputtert nooit tegen.
Een rustig ritje in de stad,
of haastig op pad.
Hij brengt mij waar ik wil zijn.
Vandaag leert hij mij vriendschap en waardering kennen,
ik ga hem eens lekker verwennen.
Ik poets hem tot dat hij glimt.
En zal hem eens lekker wassen,
en geef hem nieuwe tassen.
Dan mag hij een dagje rustig in het schuurtje staan,
en kunnen we er morgen weer tegenaan.
Als mijn beste vriend,
heeft hij dit verdiend.
Reacties op dit gedicht
| FireFly: | Donderdag, augustus 11, 2005 19:30 |
| Jouw fiets mag zich gelukkig prijzen met een vriendin als jij ;) (F) |
|
| Innerchild: | Donderdag, augustus 11, 2005 18:52 |
| Leuk gedicht, Bep ! En die fiets van jou maar schitteren ... Liefs / Innerchild |
|
| Tom de Vries: | Donderdag, augustus 11, 2005 16:14 |
| Mooi hoor mamma, zie je wel dat je het in je hebt!!! Liefs je zoon, Tom de Vries. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom de Vries | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||