Hoe kon ik je geloven?
Na alles wat je hebt gedaan.
Me in je armen sluiten,
terwijl je wist dat ik erin zou trappen!
Waarom zou ik je nog vertrouwen?
Als je toch niet betrouwbaar bent.
Ik mag je niet.
Waarom ga je niet weg?
Laat me maar alleen.
Jij bent degene die het verknalt heeft!
Ga, of ik roep m'n pa zometeen.
En ik vertel je maar vast.
Dat voelt niet lekker!
Softy: | Vrijdag, december 19, 2008 12:49 |
hahahaahah heel leuk gedicht! vooral het einde is grappig... ik zou ook mijn pa roepen hoor!!! :) | |
_x_Linda_x_: | Maandag, april 24, 2006 17:19 |
Echt gOed gedicht :) En mOoii |
|
FireFly: | Donderdag, augustus 11, 2005 22:54 |
Het begin serieus, het einde grappig ;) Een mooi diggie weer meis! |
|
Raphael: | Donderdag, augustus 11, 2005 22:50 |
mooi! Sterk. | |
Para**Wijffie: | Donderdag, augustus 11, 2005 22:33 |
:-) en ik denk dat een hoop vaders dan het zelfde reageren! Herkenbaar dus! *knuf* |
|