Leer te leven met je verleden
Haal het mes nou uit je arm,
En probeer me uit te leggen wat je voelt.
Is het pijn of onmacht, radeloosheid?
Sorry,maar als je me niks verteld weet ik niet wat jij bedoeld..
Probeer je wonden van binnen nou snel te hechten,
Maar je moet één ding niet vergeten..
Je moet wel voor altijd blijven vechten,
Want ik wil je niet kwijt,omdat ik om je geef.
Je gedachtes kan je niet wissen,
Evenals je verleden..
Je moet nu ook echt eens gaan beslissen,
Van hoe of wat,want je kan niet vergeten wat ze met je deden.
Jij gaat langzaamaan kapot,
Maar ik heb voor jou gebeden..
Leg het mes nu alsjeblieft naast je neer,
En leer te leven met je verleden..
Reacties op dit gedicht
| FireFly: | Vrijdag, augustus 12, 2005 09:34 |
| Gevoelig en lief, maar realiseer wel dat wat je vraagt erg moeilijk is.. Liefs, (F) |
|
| poky: | Vrijdag, augustus 12, 2005 07:48 |
| angstig gedicht erg gevoelig,poky | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 12, 2005 06:51 |
| een heel gevoelig gedicht liefs Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Skezzy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||