Zonder dat
Aarde. En land en grens. En straten
naar huizen om geluk in te bewaren.
En scholen en kantoren, om het te maken.
Lukt niet. Geluk ligt voor het rapen.
Voor mij mag aarde bloot.
Meisje. En juwelen en billen en sterk blijven.
En mannen, om de tijd mee te verdrijven.
En minachting, voor die mannen, en zwijgen.
Alles vragen. Maar geen zin te krijgen.
Voor mij mag meisje zacht.
naar huizen om geluk in te bewaren.
En scholen en kantoren, om het te maken.
Lukt niet. Geluk ligt voor het rapen.
Voor mij mag aarde bloot.
Meisje. En juwelen en billen en sterk blijven.
En mannen, om de tijd mee te verdrijven.
En minachting, voor die mannen, en zwijgen.
Alles vragen. Maar geen zin te krijgen.
Voor mij mag meisje zacht.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, augustus 12, 2005 11:27 |
| Ik onderschrijf jouw conclusies helemaal. Apart mooi verwoord en heel graag gelezen. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: durango | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||