Eindstation
Vele treinen heb ik geprobeerd
En net zoveel leidden mij
Naar de verkeerde bestemming
Maar deze trein zal de juiste zijn
Het waaide op het station
Ik stond te kijken naar een trein
En hoewel er niemand achter me stond
Werd ik deze trein ingeduwd
Het is een lange trein
En in elk van de treinstellen
Zit iemand die mij dierbaar is
Alsof ze mee gaan naar mijn station
Maar langzaam
Worden de treinstellen afgekoppeld
Een voor een
Alsof ik die mensen verlies
Hoe dichterbij ik bij mijn bestemming kom
Hoe minder dierbaren mij nog volgen
Maar langzaam aan
Worden ook de laatste treinstellen afgekoppeld
Eindelijk kom ik bij mijn eindbestemming
Het is een groot station
En als ik om mij heen kijk
Zie ik ook de treinen van mijn dierbaren
Allemaal zijn ze gekomen
Maar ieder op zijn eigen manier
Pas nu zie ik
Wat mijn eindbestemming is
Bovenop een grote zwarte paal
Staat een blauw bordje
Met daarop slechts één woord
‘Geluk’
Reacties op dit gedicht
| mienke: | Vrijdag, augustus 12, 2005 15:11 |
| wonderschoon, liefs mienke | |
| fiever: | Vrijdag, augustus 12, 2005 12:54 |
| Prachtig mooi en ontroerend geschreven; En bovenal helemaal waar! liefs, fiever |
|
| FireFly: | Vrijdag, augustus 12, 2005 12:12 |
| Zooo echt prachtig! Zo waar ook! Echt heel goed over nagedacht, heel knap gevonden! Liefs,(F) |
|
| Raphael: | Vrijdag, augustus 12, 2005 11:41 |
| Mooi! Schitterend weergegeven zo in devorm van een trein! Mooi gevonden. -x- | |
Over dit gedicht
| Auteur: Groene Klapper | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||