Vragenvuur
In het leven van gevreesden
en ongevreesden in het onze
laten wij aarde onbedekt
om vragen te stellen
De donkerste nachten
als de aarde gloeit na vloed
waarna de breuk van glimlach
terug de aarde voed
Vormen zeezoute tranen, bebloed
in het morgenrood
en geeft een nieuwe dag
de vragen van gisteren mee..
Reacties op dit gedicht
| ~*louise*~: | Zaterdag, januari 14, 2006 12:01 |
| Dit is echt heel erg mooi. Ik kon het niet laten weer een berichtje achter te laten. liefs loes |
|
| Lifeless: | Vrijdag, september 30, 2005 09:13 |
| mooi! sterk gedicht bren! geweldig! |
|
| Sifra.K: | Donderdag, september 22, 2005 18:11 |
| Mooi, Ik zal eens wat meer van je lezen .. Ik lees dit graag Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||