ontredderd
alles wat ik schrijf
met veel pijn in mijn lijf
spookt rond als in een waas
in mijn zielige gedachten
mijn hersenspindels
weerkaatsen mijn alter ego
stromend in een onbewuste
benauwdheid
bevend sta ik in de dagen
woorden vervagen
ziels ontredderd
in een onoverbrugbare kloof
13-08-05 © Klaes
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, augustus 13, 2005 20:53 |
| knap geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Martine Gieze: | Zaterdag, augustus 13, 2005 17:14 |
| mooi/intens verwoord! knap dichtersstaaltje! liefs,Mart |
|
| m@rcel: | Zaterdag, augustus 13, 2005 11:59 |
| heel mooi fictief geschreven Liefs m@rcel |
|
| Niniki: | Zaterdag, augustus 13, 2005 10:21 |
| Ondanks fictie, zeer goed neergezet. knuffie Niniki |
|
| sunset: | Zaterdag, augustus 13, 2005 09:05 |
| Gelukkige verdrietige fictie. Wel invoelend treffend verwoord. Liefs / sunset |
|
| Zettasmum: | Zaterdag, augustus 13, 2005 09:02 |
| ok, sorry, maar misschien typfoutje? spindels bestaat niet:) xxkus | |
| Zettasmum: | Zaterdag, augustus 13, 2005 08:59 |
| super Klaes! Erg mooie woorden..maarehm, hersenspindels?of spinsels..of allebei? Ik zal het even nazoeken;) xxZettasmum |
|
| chocaatje: | Zaterdag, augustus 13, 2005 08:50 |
| Mooi!!! heel mooi neergezet. liefs mieke | |
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||