Werelds oog
Werelds oog
wapen gekletter
rond het kampvuur van respect
de bloemen zijn gesnoeid
in weerzin vertrapt
honger
is wat de ziel gilt
honger
naar het gif
van ongenoegen
snoei de aarde
tot uit eindelijk al het leven stikt
als in stilte
de dichter zijn laatste woorden tikt
hij was de laatste die zag
wat tot brekens
normen en waarden wurgde
is dat liefde
nee
het is haat
ik zwijg
als mijn ziel er bij stil staat
laat respect
heilig zijn
in ieders taal
lijkt mij een menselijk verhaal
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| chocaatje: | Zondag, augustus 14, 2005 19:49 |
| Ja super!! echt stof om over na te denken. liefs mieke | |
| hiljaa: | Zaterdag, augustus 13, 2005 20:24 |
| weer graag gelezen! soms is zwijgen het beste! knufliefs--hiljaa-- |
|
| m@rcel: | Zaterdag, augustus 13, 2005 18:54 |
| diep rakend mooi geschreven en met bewondering gelezen Liefs m@rcel |
|
| Mathilde: | Zaterdag, augustus 13, 2005 17:58 |
| diep, om over na te denken! liefs, mathilde |
|
| Paul de Bruyn: | Zaterdag, augustus 13, 2005 16:33 |
Kon ieder mens maar schrijven wat er op z'n hart lag zonder er opmerkingen over te krijgen... Mooi overwegend dicht, liefs, |
|
| Lia : | Zaterdag, augustus 13, 2005 15:10 |
| joho...knuf,Lia | |
| kimW: | Zaterdag, augustus 13, 2005 15:05 |
| scherp??????? kk! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||