transparant...
transparant
ongeloof door wanhoopstijding
telkens weer die overmacht
het wentelen zal nooit verdwijnen
waar stille hulp als deken wacht
catastrofaal in elk verlies
smeken door mijn bedes heen
zeilen waar geniepigheid
wars voor rede verdween
met gevoel voor dramatiek
schuchter in het vragen
losgeslagen historiek
herhaaldelijk verdwaald
woelt een strelend lied
dwars mijn ijdelheid
durf ik ooit nog wagen
wat mij later spijt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: danny cant. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||