Mijn eetstoornis!
Ik kan niet meer, heb in eten geen zin,
ik voel me beschaamd en slecht als ik eet,
terwijl eten moet en dat is iets dat ik eigenlijk maar al te goed weet!
Maar één deeltje in mij weet dat precies niet,
het is dat deeltje dat juist niemand ooit ziet!
Ikzelf hoor het héél de tijd,
na eten komt, door wat ik dan hoor en voel, de spijt!
Dan gaan mijn vingers in de keel,
ik weet dat het een gevaarlijk spelletje is dat ik speel!
Ik wil stoppen en me herpakken,
ik wil niet verder in deze ziekelijke situatie wegzakken!
Help me vraag ik nu,
straks stoot ik je weer af en doe ik weer cru!
Omdat ik niets te zeggen heb in mijn eetstoornisland,
de eetstoornis heeft het laatste woord en neemt de bovenhand!
Ik wil dit niet,
ik weet niet meer hoe lang ik dit nog dragen kan,
ik word er gewoonweg doodmoe van!
-GHM-
| FireFly: | Zaterdag, augustus 20, 2005 12:16 |
| Prachtig gedicht.. Je reactie op 'The game I'm playing' deed me echt zo goed, maar maakte me ook bang.. Je zegt dat ik in een ver stadium zit, maar dat ervaar ik helemaal niet zo, ik vind niet dat ik een eetstoornis heb of een probleem met eten, ik ben gewoon aan het lijnen en als ik een goed gewicht heb bereikt stop ik daar mee.. en ik praat er wel met anderen over, maar dan gaan ze alleen maar opletten dat ik wel eet enzo en zeuren dat ik moet eten en dat het zo ongezond is t |
|
| Lifeless: | Maandag, augustus 15, 2005 19:16 |
| get help if you can't make it on your own... ik weet dat 't makkelijker gezegd is dan gedaan, maar 't is zo zonde als je 't niet doet! mooi gedicht.. heel goed geschreven |
|
| weps: | Zondag, augustus 14, 2005 18:36 |
| ook meegemaakt kop op meid, verbijt je, als het je niet alleen lukt, zorg dat iemand die je vertrouwt je telkens kan controleren met iemand anders samen ertegen vechten helpt heel veel, dan heb je een troostende en steunende schouder iemand om tegen te praten nadat je gegeten hebt succes en heel veel goeie moed toegewenst schouderklopje |
|
| blvblv: | Zondag, augustus 14, 2005 18:17 |
| ik vind het vooral mooi, dat je erover durft schrijven, en dat je moet eten, dat is een feit... Maar Geef niet OP!!! -XxX-Joyceke-XxX- |
|
| Lijntje: | Zondag, augustus 14, 2005 17:37 |
| zo herkenbaar.. mooi.. maar je zei vanmiddag wel dat als ik er over wil praten ik naar jou kon komen.. maar ook anders om he! liefs karlijn |
|
| ikke_s15: | Zondag, augustus 14, 2005 17:31 |
| wauw mooi geschreven...je moet eten...idd en ik weet dat je het weet...maar het gevoel is sterker dan je verstand...je zult hieraan moeten werken...zoek hulp lievurd...zo kan jij niet leven...zo kan niemand leven... kusjes |
|
| Freaky-Girl!: | Zondag, augustus 14, 2005 16:49 |
| Heel mooi geschreven... Herkenbaar ook. Meid, kom op! Don't give up... |
|
| **a girl**: | Zondag, augustus 14, 2005 16:48 |
| weer erg herkenbaar verwoord.. weet dat ik er altijd voor je zal zijn hvj |
|
| Auteur: Longo Ornella | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||