Na al die jaren, je kwam.
Wie had dat gedacht?
Al die jaren geleden, al die jaren wachten.
Ik hield zo verschrikkelijk veel van je,
je was mijn hele wereld, ik was slechts jou beste vriend.
Ik keek toe hoe andere jongens jou in bed lokten.
Na feestavonden mocht ik jou thuis brengen,
het was voor mij alles,
voor jou niets.
We verlieten onze plek,
ons geboortedorp,
onze levens,
elkaar.
We spraken met elkaar af over tien jaar.
Onze volwassen versies zouden elkaar weerzien.
Je kwam.
Je kwam terug.
Terug op het grasveld bij mij achter, een nostalgische plek vol herinneringen.
Je kwam.
Getrouwd,
kinderen,
jou alles.
Ik?
Alleen,
kinderloos,
eenzaam.
Jou te mogen zien voor die paar uurtjes na tien jaar elke dag, elke minuut hierop gewacht te hebben,
op dit moment,
elke minuut.
Dat...........
Dat is mijn alles.
I love you.
PANG