Nimmer alleen
Nimmer alleen
echt geen wonder
dat ik jou heb ontmoet
jij kwam uit het niets
en bent zo bijzonder.
jouw zachte geur, trekt mij aan
in jouw ogen kan ik verdrinken
mijn hart klopt razendsnel
omdat ik van je hou.
ik smelt bij de gedachte
van jouw zachte streling
over mijn wang
ik val in mijn diepe verlangens.
laat mij meezweven op de wind
zo blij zijn als een kind
als ik bij je ben
dan kloppen onze harten samen.
verlangend naar jouw zoete lippen
naar jouw warmte
naar jouw armen om me heen
ben ik bij jou nimmer alleen
Met dank aan: green_eyes!, lievelingetje45, Just_Robin, .rose, BrokenGirl1989, Lee-Anne, Benjamin, Paul de Bruyn, Marjolein. en Boudaatje
Reacties op dit gedicht
| Marjolein.: | Dinsdag, augustus 16, 2005 08:56 |
| Leuk gedaan. Maare...eigenlijk heb ik er niet aan meegeholpen ;) Liefs, Marjo. |
|
| m@rcel: | Maandag, augustus 15, 2005 23:35 |
| heel mooi Liefs m@rcel |
|
| karin jansen: | Maandag, augustus 15, 2005 21:22 |
| bij dees gedicht kan je wegdromen :-) heel mooi!! | |
| Lia : | Maandag, augustus 15, 2005 21:00 |
| aaah een mooike.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Teamwork! | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||