gebrul en geroep,
daarmee zetten ze dat meisje
op de stoep.
met een traan
zal ze vergaan...
door de raam
nog een teken
van weggaan!
met haar vleugels
wijd open,
grijpt ze naar de teugels.
vanaf nu doet ze het alleen,
maar waar moet ze heen?
haar ogen verblind
door de wind
haar voeten,
die steeds verder moeten.
haar hart gebroken,
nooit door vuur aangestoken.
zo stort ze neer,
en sloot haar ogen
voor de laatste keer.