Levenszand
Ik hield van het leven
Zonder alle struikelstenen
Die je telkens wierp
Als ik je in de ogen keek
Nu val ik, zonder dat ik wil opstaan
Ik hield van de zon
Die het rood branden van onze huiden
Niet kon laten
Nu rest mij enkel het bloed
Dat in mijn aderen stroomt
Ik hield van de bloemengeuren
In de vrije ruimte die er was
Ik kon de mooie momenten niet vast houden
In mijn vrome kinderhand
Nu glijdt het levenszand door mijn vingers
Pijn bleef
Toen mijn hart stuksloeg
Op de golfbreker die jij en ik hadden gebouwd
Ik wou niet meer ademen voor jou
En toch hield jij me in leven...
Zonder alle struikelstenen
Die je telkens wierp
Als ik je in de ogen keek
Nu val ik, zonder dat ik wil opstaan
Ik hield van de zon
Die het rood branden van onze huiden
Niet kon laten
Nu rest mij enkel het bloed
Dat in mijn aderen stroomt
Ik hield van de bloemengeuren
In de vrije ruimte die er was
Ik kon de mooie momenten niet vast houden
In mijn vrome kinderhand
Nu glijdt het levenszand door mijn vingers
Pijn bleef
Toen mijn hart stuksloeg
Op de golfbreker die jij en ik hadden gebouwd
Ik wou niet meer ademen voor jou
En toch hield jij me in leven...
Reacties op dit gedicht
| *me&tears*: | Dinsdag, augustus 16, 2005 13:11 |
| stilte...prachtig mooi t raakt me |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 16, 2005 12:52 |
| Wohw. Rakend, stilmakend. Liefs en mijn warme genegenheid / sunset |
|
| Sifra.K: | Dinsdag, augustus 16, 2005 12:48 |
| Weet niet wat ik moet zeggen. Sterkte & liefs Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Writenote | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||