een schim..
zwart als de nacht,
loopt mijn hart vol.
van donker gevoel,
en freslijke pijn.
stil als aarde,
sluit mijn mond de doorgang.
niets zeggend,
stil maar vol geluid.
wild als de zee,
denkt mijn hoofd.
over alles in mijn hart,
wat mijn mond wil vertellen maar wat gedoemd is te gestopt te worden.
onzichtbaar als een schim,
laat ik langzaam mijn gevoel gaan.
zo onopmerklijk,
dat niemand nog zal weten dat ik echt besta
loopt mijn hart vol.
van donker gevoel,
en freslijke pijn.
stil als aarde,
sluit mijn mond de doorgang.
niets zeggend,
stil maar vol geluid.
wild als de zee,
denkt mijn hoofd.
over alles in mijn hart,
wat mijn mond wil vertellen maar wat gedoemd is te gestopt te worden.
onzichtbaar als een schim,
laat ik langzaam mijn gevoel gaan.
zo onopmerklijk,
dat niemand nog zal weten dat ik echt besta
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *joue* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||