je vertelde me net dat je een meisje had ze was heel mooi,voelde me ineens gevangen in een hele kleine kooi

had niet verwacht dat het me zoveel zou doen,wat ben ik toch een grote oen..

het voelt zo zo hoe moet ik het zegggen weet niet eens hoe ik het uit moet leggen.het doet zo pijn,je wilt echt niet meer bij me zijn.

je hebt echt geen gevoelens meer voor mij,tis nu echt helemaal voorbij

denk niet dat ik het nu al wilde horen ,of dat het me zo zo storen..

ze is zo mooi zo vreselijk mooi daar kan ik ook nooit tegenop,dus ik zet me gevoel maar op stop

en hoop dat jij gelukkig word ook al ga ik hier nu even helemaal aan kapot

we waren allebij verder gegaan,dat heb ik zelf gewild.wat heb ik toch gedaan!!

maarja moet nu toch echt verder wil alleen niet als een vriendin voor je zijn,dat doet me teveel pijn,maar wil je ook niet laten merken wat dit met me doet.dat je haar hebt ontmoet

dus ik weet het nu gewoon even niet meer waarom heb ik dit nu elker keer

waarom blijf ik altijd alleen achter en worden "'zij' zo gelukkig en blij..

en blijf ik altijd alleen en vrij.