Lieve tante Ines,

ik wil je nog eens specifiek bedanken,
de laatste maanden heb ik al veel lopen janken,
je had me al eens je goed hart getoond,
het is al lang dat je in mijn hartje woond,
aan nog veel mensen had ik steun,
maar jij bent nu nog de enigste op wie ik leun,
nog nooit iets negatief van jou moeten ondervinden,
dus ik moet er geen doekjes om winden,
je bent een lieveke, een knap persoon,
ook als ik af en toe minder mijn gevoel aan je toon,
je blijft voor mij heel belangrijk,
het is gewoon van de mens in zijn geheel dat ik soms wat wijk,
bang om weer gekwetst te worden,
mijn leven ligt vol met struikelvallen, hoge horden,
waar ik soms niet over kan kijken,
dus loop ik om en probeer ze gewoon te ontwijken,
door me af te zonderen en alleen een bepaalde weg in te slaan,
maar diep vanbinnen hoop ik dat jij aan mijn zijde wil blijven staan,
in Italië heb je mij er echt wel weer wat door gekregen,
dat jij me helpen wou, was voor mij een zegen,
ik zie je echt wel graag, geef veel om jou,
daarom de anderen rond mij niet minder, maar ik durf niet meer tegen iedereen te zeggen dat ik van hen hou,
bij jou in dit gedichtje doe ik het toch nog even,
ik hou van je, je bent een groot licht in mijn leven!

-GHM-