Ze schreef brieven , ze stuurde e-mails , ze belde me altijd op . Maar opeens was het gestopt ... ze liet niks meer van haar weten , ze gaf het op .
Het was juist alsof ze voor altijd verdwenen was ,
uit iedere persoon z'n gedachten . Ze kon niks meer doen .
Ze voelde haar eenzaam , en had niemand aan haar zij ...
ze was alleen . Ze huilde dag en nacht , niemand kon haar horen , zien of voelen . Ze was onzichtbaar .
Ze liep door de bossen , langs de bomen heen .
Maar opeens kwam ze in een donkere ruimte terecht, ze zag niks meer .
Ze begon te schreeuwen , brullen ... maar niemand hoorde haar . Ze was alles kwijt van haar leven .
Toen deed ze haar ogen open , ze keek om haar heen , en toen had ze door dat ze in een witte kamer zat ...
het leek op een instelling , het was een instelling .
Daarna had ze pas door , dat alles wat ze aan het denken was , maar een droom was .
Maar daarna bleek , dat alles wat ze gezien had ... haar toekomst begon te worden !
xxx van mij xxx