Alleen
niemand die eens naar je vraagt
geen mens die interesse toont
niet eens een normaal hallo
of maar vraagt waar je woont
Tranen stromen over je wangen
je lijkt wel een klein kind
is er dan niemand die mij mag
of iemand die mij aardig vindt
Een zin spookt door je hoofd
ik ben alleen, ik ben zo alleen
je lichaam krimpt samen
en je hart lijkt wel van steen
je droogt je tranen en gaat staan
onder je ogen staan wallen
nog 1 keer klinkt die ene zin
ik ben alleen, en dan laat je je vallen...
geen mens die interesse toont
niet eens een normaal hallo
of maar vraagt waar je woont
Tranen stromen over je wangen
je lijkt wel een klein kind
is er dan niemand die mij mag
of iemand die mij aardig vindt
Een zin spookt door je hoofd
ik ben alleen, ik ben zo alleen
je lichaam krimpt samen
en je hart lijkt wel van steen
je droogt je tranen en gaat staan
onder je ogen staan wallen
nog 1 keer klinkt die ene zin
ik ben alleen, en dan laat je je vallen...
Reacties op dit gedicht
| myto: | Dinsdag, december 27, 2005 01:38 |
| knap geschreven... maar alleen ben je nooit op de wereld je hebt altijd iemand of iets om je heen ! | |
| cReAsi: | Zaterdag, augustus 20, 2005 11:11 |
| je mag je niet laten valleen , hoe je je ook voelt , blijf op je benen staan , wan tje ziet het misschien niet maar veel mensen houden van je stel je open en je zal het ook wel zien (mijn mening natuurlijk maar)maar toch mooi geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mris | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||