staren
ik staar me aan
in de spiegel
en vraagt om woorden
die niet kunnen verklaart worden
ik vraag maar raak
maar weet dat ik dit niet kan verklaren
mijn verwarring wordt groter
omdat ik het onverklaarbare
niet kan verklaren
ik staar terug en leg een laatste blik vast
een blik over toen ik was
en ga op zoek naar iets
ik zoek een antwoord
een antwoord op een niet verklaarbaar vraag
maar diep in mij ligt een antwoord
maar mijn verdriet is te groot
om te izen wat het onverklaarbare antwoord
is op wat ik nu al jaren zoek
mijn antwoord blijft weg
zij die was is niet langer
in de spiegel
en vraagt om woorden
die niet kunnen verklaart worden
ik vraag maar raak
maar weet dat ik dit niet kan verklaren
mijn verwarring wordt groter
omdat ik het onverklaarbare
niet kan verklaren
ik staar terug en leg een laatste blik vast
een blik over toen ik was
en ga op zoek naar iets
ik zoek een antwoord
een antwoord op een niet verklaarbaar vraag
maar diep in mij ligt een antwoord
maar mijn verdriet is te groot
om te izen wat het onverklaarbare antwoord
is op wat ik nu al jaren zoek
mijn antwoord blijft weg
zij die was is niet langer
Reacties op dit gedicht
| FireFly: | Zondag, augustus 21, 2005 11:55 |
| Volgens mij ben ik niet de enige die zichzelf een beetje moet terugvinden ; heel veel succes ermee :) Liefs(F) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: huggie | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||