Puzzel.
PUZZEL...
Mijn gevoel lijkt wel een puzzel.
Een van duizend stukjes.
Weet nog niet goed wat ik er mee moet.
Evenmin wat er toe doet.
Ben aan t zoeken naar de stukjes.
Volgens mij ligt er nog geen stukje op de plaats.
Sommige dingen zijn echt (nog) niet duidelijk.
Hoe zou de puzzel er uit komen te zien.
Als alle stukjes op de plek liggen.
Kan ik dan alles overzien??
Is mij dan altijd alles duidelijk??
Hoe ik me voel en wat ik wil??
Ik ga maar puzzelen.
Hoop dat alle stukjes er liggen.
En dat ik zo snel mogelijk weet,
wat de puzzel brengt.
Dan weet ik eindelijk ook wat ik voel en denk.
Reacties op dit gedicht
| l33n: | Zaterdag, augustus 20, 2005 22:14 |
| heel mooi gedichtje:) erg herkenbaar... de ene keer is de puzzel moeilijker dan de anderen keer maar je komt er wel uit... veel succes! veel liefs, leen |
|
| m@rcel: | Zaterdag, augustus 20, 2005 18:36 |
| voelbare onzekerheid, maar als alle stukjes op de goede plaats komen te liggen zal het best goed komen. Knuff/liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||