Morgen
morgen
Een morgen die je verlaat,
De jongen kijkt haar kant op…
‘Morgen’ zegt ze en ze laat zich in het water vallen…
Een verdwenen morgen…
De jongen die daar met een witte lelie staat,
Huilt om haar…
Ze moesten altijd haar hebben,
Vandaag was ze hulpeloos,
De hulp was er voor morgen…
De morgen is verdwenen voor de rode ogen van de vrouw, die bij haar kist staat…
Het bewuste water dat de morgen in haar greep nam…
Ze kon niet kiezen,
Haar hart was te groot…
Ze is weg…
Op de morgen van gister…
Een morgen die je verlaat,
De jongen kijkt haar kant op…
‘Morgen’ zegt ze en ze laat zich in het water vallen…
Een verdwenen morgen…
De jongen die daar met een witte lelie staat,
Huilt om haar…
Ze moesten altijd haar hebben,
Vandaag was ze hulpeloos,
De hulp was er voor morgen…
De morgen is verdwenen voor de rode ogen van de vrouw, die bij haar kist staat…
Het bewuste water dat de morgen in haar greep nam…
Ze kon niet kiezen,
Haar hart was te groot…
Ze is weg…
Op de morgen van gister…
Reacties op dit gedicht
| L.Bert: | Zaterdag, augustus 20, 2005 23:25 |
| Wat een indringend beschreven triestheid. | |
| --L0vely,,--: | Zaterdag, augustus 20, 2005 20:23 |
| heel heel heel erg mooi,,het maakt me ook weer bang,,bang dat mijn dromen uitkomen..!! Maar prachtig.. Liefs InGe,, |
|
| *me&tears*: | Zaterdag, augustus 20, 2005 19:41 |
| prachtig...ik word er stil van mooi verwoord maar o wat pijn vol sterkte knuffel myrthe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RoseSas | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||